In een filosofische praktijk wordt het denken de maat genomen. Dat betekent dat vaste gedachten of denkramen worden benoemd om deze vervolgens te onderzoeken. Blijft een gedachte overeind of kan er nieuw denken ontstaan?
Wat je denkt ben je zelf!
In de filosofische praktijk onderzoeken we hoe je denkt, niet alleen wat je denkt. Niet om antwoorden te vinden, maar om ruimte te maken voor een andere manier van kijken. Want veel vragen die ons bezighouden—over werk, relaties, keuzes of betekenis—zijn geen problemen om op te lossen, maar uitnodigingen tot dieper verstaan. Filosofie is hier geen systeem of leer, maar een ontmoeting: met jezelf, met taal, met het leven zoals het zich aandient.
Geen therapie, geen advies, en geen coaching.
Een bezoek aan een filosofische praktijk is een oefening in vrijheid. Je wordt niet geholpen om een doel te bereiken, maar uitgenodigd om stil te staan bij wat je denkt en waar je nu eigenlijk in gelooft, en of dat houdbaar is. We onderzoeken samen je woorden, je aannames, je ideeën—niet om ze fout zijn, maar om hun vorm, werking en oorsprong te begrijpen. Zoals de Stoïcijnen al wisten: het leven verandert niet door omstandigheden, maar door hoe we die begrijpen.
Geen mensen begeleiden, maar gedachten.
Gesprekken die langzaam gaan, die soms schuren. die niet weten waar ze uitkomen, en die soms meer vragen oproepen dan ze beantwoorden. Dat is wat we moeten nastreven want precies daar ontstaat iets anders: een ervaring van denken die niet alleen over het hoofd gaat, maar het hele bestaan raakt. Je hoeft niet altijd iets op te lossen. Alleen maar aanwezig te zijn bij de verwondering over wat je dacht te weten.
Geen coachee maar gewoon bezoeker
Iemand die een filosofische praktijk bezoekt, noemen we gewoon een bezoek(st)er. Iemand die niet zoekt naar antwoorden, suggesties of adviezen maar zelf durft na te denken. Op jou komt het aan!